🎭 Jak Tworzyć Przypisy W Pracy Licencjackiej

W książce można znaleźć przykłady jak sporządza się bibliografię do źródła internetowego, artykułu z czasopisma itp. Osobiście polecam! Podręcznik pań dr Marioli Antczak i mgr Anny Nowackiej jest niezbędny do prawidłowego sporządzenia przypisów i bibliografii załącznikowej w pracy licencjackiej, magisterskiej, doktorskiej itp. Magister na 5 powstał w 2010 roku. Dziś jesteśmy największym i najbardziej wiarygodnym portalem o pisaniu prac dyplomowych Doradzany i inspirujemy. Możemy Ci pomóc z każdym elementem pracy dyplomowej. Jesteśmy do Twojej dyspozycji 7 dni w tygodniu. Napisz lub zadzwoń. Sprawdź usługi (wyceniane indywidualnie) Dodajemy przypis i na dole strony ukazuje nam się miejsce służące do tego by wpisać dane biograficzne lub komentarz. Koniecznie trzeba zawrzeć tu takie dane jak nazwisko i imię, tytuł dzieła, miejsce i rok wydania oraz strony, z których korzystaliśmy. Więcej o tym, jak tworzyć przypisy przeczytasz w artykułach o APARACIE KRYTYCZNYM. czyli tak samo jak w całej pracy. 1.1. Tabele Tabele, które będą umieszczane w pracy, powinny być wycentrowane oraz kolejno nume-rowane z wykorzystaniem numeru rozdziału, tzn. kolejne tabele w rozdziale pierwszym po-winny mieć numery: 1.1, 1.2, 1.3, itd., w rozdziale drugim – 2.1, 2.2, 2.3, itd. Tytuł tabeli umieszczamy nad tabelą. Dodawaj przypisy do każdej definicji i wyraźnie zaznaczaj, że to definicja, a nie Twoje własne słowa. Zobacz, jak robić przypisy. Skup się na własnych założeniach. Nie kopiuj ich znikąd i opisz dokładnie, co chcesz zbadać w swojej pracy. Ustal z promotorem, czy wyłączy definicje ze sprawdzania w JSA. Twój promotor zazwyczaj Jeśli chcemy wstawić przypis dolny, powinniśmy użyć skrótu Ctrl + Alt + J. W przypadku tworzenia przypisu końcowego, przydatny okaże się sktrót Ctrl + Alt + D. Skróty klawiszowe powinny okazać się także przydatne w starszych wersjach programu Word. Sprawdź także, jakie są zasady tworzenia przypisów w pracy dyplomowej. Przypisy dolne można tworzyć samemu lub zaimportować je z dokumentu programu Word bądź pliku RTF. Odpowiednio, ile może być przypisów w pracy licencjackiej? W pracach dyplomowych możesz zastosować 6 rodzajów przypisów. Przedstawiamy Ci listę przykładowych tematów z administracji. Pamiętaj, że wybó odpowiedniego tematu decyduje o późniejszej efektywności procesu pisania pracy. Oto przykładowe tematy: "Analiza efektywności strategii zarządzania zasobami ludzkimi w sektorze publicznym." "Wpływ polityki gospodarczej na rozwój lokalny i regionalny." Gdy znalezienie dobrych pozycji do bibliografii Cię przerasta, warto skorzystać z pomocy osób doświadczonych w zakresie pisania prac magisterskich. Takimi osobami są nasi redaktorzy. Pomagamy przy pisaniu prac dyplomowych, ale także przy doborze literatury. Potrafimy dotrzeć do wielu źródeł, zarówno książek, artykułów, jak i b) zgodny z problematyką podejmowaną w pracy; c) jednoznaczny; d) poprawny językowo. Ważne, aby pojawiły się w nim kluczowe dla pracy słowa, w tym wszystkie terminy opisujące najważniejsze zmienne oraz określenie próby poddanej badaniom. Pamiętajmy, aby po tytułach i śródtytułach nie stawiać „kropki”. Dla przykładu: Nie dosyć, że dowiem się jak tworzyć formularze ankiety, jak formatować pracę w MS Word, jak tworzyć przypisy, to jeszcze otrzymam na to wiele przykładów. Dzięki tej nowej edycji bestsellera dołączę do grona osób zadowolonych ze swojej pracy do tego stopnia, że nie będę się wstydzić pokazywać jej znajomym i rodzinie. Autorem pracy jest student, którego imię i nazwisko widnieje w pracy; W pisaniu pracy mogą pomóc wskazówki prowadzącego lub promotora; Pamiętaj, że praca, którą kupisz lub przepiszesz od innej osoby, nie jest Twojego autorstwa; Jeśli samodzielnie napiszesz pracę dyplomową, to poradzisz sobie także z innym trudnymi wyzwaniami RgjCCS1. Zobacz prace podzielone tematami: 01 - Administracja 02 - Analiza: ekonomiczna, finansowa, wskaźnikowa 03 - Bankowość, Kredyty 04 - Bezrobocie 05 - Bezpieczeństwo i Higiena Pracy 06 - Biznes plany 07 - Budownictwo i Architektura 08 - Budżet: miasta, powiatu, gminy, państwa 09 - Controlling 10 - Koszty, Audyt 11 - Pielęgniarstwo, Fizjoterapia, Dietetyka, Farmacja i Medycyna 12 - Faktorinng, Outsourcing 13 - Finanse 14 - Gastronomia, Hotelarstwo 48 - Historia 46 - Informatyka, Internet 15 - Inwestycje, MŚP 16 - Joint Venture, Prywatyzacja, BIZ 17 - Jakość 18 - Komunikacja społeczna 19 - Leasing 47 - Literatura 20 - Negocjacje, Konflikty 21 - Nieruchomości 22 - Marketing, Promocja, Reklama, Produkt 23 - Mechanika, Motoryzacja 24 - Ochrona Środowiska, Ekologia 25 - Pedagogika 26 - Podatki 27 - Politologia, Terroryzm, Dziennikarstwo 28 - Prawo, Przestępczość 29 - Psychologia 30 - Public relations 31 - Rachunkowość 32 - Resocjalizacja 33 - Rolnictwo 34 - Rynki finansowe, Instrumenty finansowe, Giełda 35 - Samorządy 36 - Socjologia 37 - Stosunki międzynarodowe, Handel zagraniczny 38 - Transport, Logistyka, Dystrybucja 39 - Turystyka, Agroturystyka 40 - Ubezpieczenia, Emerytury, Renty, Służba zdrowia 41 - Unia Europejska, Unia Walutowa, Euro, Fundusze Unijne 42 - Wychowanie fizyczne 43 - Zarządzanie, Organizacja, ZZL: Rekrutacja, Selekcja, Szkolenia, Motywowanie, Wynagradzanie, Ocenianie 44 - Strategie 45 - Inne 00 - Pokaż wszystkie prace PRZYPISY I CYTOWANIE W PRACYlicencjackiej, magisterskiej, inżynierskiej i innych pracach dyplomowych. Cytat - stosowany jest dla bezpośredniego/dosłownego przytaczania cudzych słów (zarówno wypowiedzianych, jak i zapisanych). Musi on być zawsze wyróżniony w tekście, na przykład cudzysłowem lub kolorem i kształtem samej czcionki; a w przypadku prac dyplomowych (prac licencjackich, prac magisterskich, prac inżynierskich) musi być również opatrzony odpowiednim przypisem. Natomiast cytowanie jest to przywoływanie dzieł poprzedników, ich myśli, wywodów, poglądów, stwierdzeń na jakiś temat i wszelkich informacji zawartych w innych publikacjach. Polega więc ono na zapożyczaniu cudzych myśli - z jednoczesnym wskazaniem źródeł (bez dosłownego przytaczania). Zatem cytowanie ujmowane jest w dwojaki sposób, jako: Cytowanie sparafrazowane - czyli omówienie własnymi słowami oraz uogólnienie wypowiedzi innych autorów lub faktów naukowych. Cytowanie dosłowne - poprzez cytat, czyli dosłowne przytoczenie fragmentu czyjejś wypowiedzi. Uwaga! Zarówno w przypadku cytatu przytoczonego bezpośrednio, jak i omówienia go własnymi słowami (w formie parafrazy), zawsze należy podać jego źródło. Ponadto, należy także wiedzieć, że: Jeśli dany tekst jest cytowany w sposób dosłowny, to należy objąć go cudzysłowem oraz podać źródło cytowania, czyli: nazwisko autora, rok publikacji, stronę/y. Gdy przywoływane jest w tekście nazwisko autora, to w nawiasie należy podać rok publikacji. Jeśli autor danej pracy dyplomowej (pracy licencjackiej, pracy magisterskiej, pracy inżynierskiej) powołuje się na badania, koncepcje lub poglądy innych twórców; to musi podać ich nazwiska oraz rok publikacji. Do udokumentowania pochodzenia wszelkich omówień i cytatów - służą przypisy, które są niezbędnymi elementami w pracach dyplomowych każdego rodzaju (pracach licencjackich, pracach magisterskich, pracach inżynierskich). Przypis (dolny, końcowy) - to wydzielona część pracy, na przykład pracy magisterskiej, która wskazuje na zastosowane w niej - źródło cytowania. Zasada stosowania przypisów sprowadza się do użycia konkretnego odsyłacza pod koniec cytowanej treści (po znaku interpunkcyjnym cytowanego fragmentu tekstu). Odsyłacz/odnośnik użyty w przypisie może mieć formę: cyfry - najczęściej arabskiej (takie odsyłacze, powinny mieć numerację ciągłą w tekście całej pracy lub w obrębie każdego rozdziału), małych liter (stosowane są na obszarze jednej strony) lub znaków umownych, przykładowo - gwiazdek * (kiedy w pracy występuje znikoma liczba przypisów). Przypominamy o najważniejszych zasadach dotyczących stosowania przypisów w pracy dyplomowej (na przykład: pracy licencjackiej, pracy magisterskiej, pracy inżynierskiej): Należy konsekwentnie trzymać się już raz wybranego - sposobu użycia przypisów (na przykład: jeśli w pierwszym przypisie zastosowany został inicjał imienia konkretnego autora, to należy się tego konsekwentnie trzymać w dalszej części pracy dyplomowej - w kolejnych przypisach). W tekście całej pracy dyplomowej czy to pracy licencjackiej, pracy magisterskiej, czy też pracy inżynierskiej; należy używać przypisów dolnych. Numeracja przypisów powinna być ukazana w całej pracy dyplomowej - w sposób narastający. Przypis zawsze musi sie zaczynać dużą literą i kończyć kropką. Oznaczenia przypisu w tekście pracy dyplomowej, należy stosować przed kropką, która kończy zdanie. Tytuły należy podawać z użyciem kursywy (bez cudzysłowów). Przypis: Tamże (Ibidem ) stosujemy wtedy, gdy w kolejnym przypisie powołujemy się na źródło, które zostało przytoczone w przypisie bezpośrednio poprzedzającym. Dużymi błędami jest stosowanie przypisów, które są niekompletne lub niejasne oraz nie mają żadnego związku z pisaną pracą dyplomową. Przed rozpoczęciem pisania pracy dyplomowej (pracy licencjackiej, pracy magisterskiej, pracy inżynierskiej), należy porozmawiać z promotorem na temat tego, jaki styl przypisów powinien zostać w niej zastosowany; ponieważ nie ma jednego, uniwersalnego stylu, który jest akceptowany przez wszystkich promotorów. Drodzy Czytelnicy, jeśli chcecie odświeżyć sobie pamięć na temat technicznych zasad stosowania przypisów oraz wyjaśniających te zasady - przykładów i wzorów, to odsyłamy Was do artykułu pt.: ,,Bibliografia”. Bowiem podczas pisania pracy dyplomowej (pracy licencjackiej, pracy magisterskiej, pracy licencjackiej), trzeba min. wykazać się właśnie - umiejętnością wykorzystania źródeł oraz ich oznaczania i dokumentowania. Wszystkie pozycje źródłowe, które autor wykorzystuje w swojej pracy dyplomowej, musi wstawić do Spisu źródeł/Spisu literatury/Bibliografii - na końcu pracy (tuż po Zakończeniu, na przykład pracy licencjackiej). W opisie literatury muszą się znaleźć szczegółowe informacje odnoszące się do każdej pozycji, która została wykorzystana podczas pisania pracy dyplomowej. Zatem, w przypisie bibliograficznym należy podać informacje, które są specyficzne dla konkretnego rodzaju dokumentu (zależne od tego czy jest to, na przykład: podręcznik akademicki, książka, dokument elektroniczny, broszura,...artykuł w czasopiśmie, norma, itd.). Jeśli w odpowiedni sposób podejdziecie do kwestii stosowania cytatów, przypisów i dokumentowania literatury; to nikt nie zarzuci Wam plagiatu. Zabronione jest przywłaszczanie sobie autorstwa cudzych prac. Natomiast można się na nie powoływać w swoich ”dziełach”. Według ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawach autorskim i prawie pokrewnym w Art. 29: ,,Wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość urywki rozpowszechnionych utworów lub drobne utwory w całości, w zakresie uzasadnionym wyjaśnianiem, analizą krytyczną, nauczaniem lub prawami gatunku twórczości” (Źródło: Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Art. 29, Dz. U. 1994 Nr 24 poz. 83). Jeśli w pracy dyplomowej (pracy licencjackiej, pracy magisterskiej, pracy inżynierskiej) zostanie podane źródło zapożyczonego fragmentu, jego twórca i jeśli będzie on czytelny oraz w odpowiedni sposób wyodrębniony i oznaczony; to takie działanie nie będzie plagiatem. Szanowni Czytelnicy, pamiętajcie o tym, że praca dyplomowa powinna być pracą twórczą i należy w niej rozsądnie korzystać z utworów innych autorów, wszelkich materiałów źródłowych czy na przykład innych prac naukowych (w celu dokonania na ich podstawie analizy, wysnucia z nich innowacyjnych wniosków lub wyrażenia swojej opinii na ich temat). Wtedy pisana przez Was praca zyska na swej atrakcyjności. Natomiast, gdy zamieścicie w niej zbyt dużą ilość nieuzasadnionych cytatów, to niestety obniżycie jej wartość. Podsumowując, aby uniknąć zarzutu plagiatu, należy spełnić następujące kryteria: Zastosowanie cytatu zawsze musi być uzasadnione (przytoczony tekst musi uzasadniać i potwierdzać tezy zawarte w pracy dyplomowej, a także celnie wyrażać jakieś opinie, zjawisko, itp.). Należy wyraźnie oznaczyć cytowany fragment. Wykorzystane treści muszą wyraźnie się odznaczać, tak by po ich odczytaniu było wiadomo, który fragment został zapożyczony z innego źródła. Można to zrobić na różne sposoby, na przykład oznaczyć czerpaną z innego źródła treść - cudzysłowem (cytaty można również wyróżnić innymi sposobami, na przykład: przy pomocy kroju pochyłego, ujmując cytowany fragment ramką, wyróżniając zapożyczony tekst innym kolorem czy krojem czcionki, itp.) lub przypisem. Jeśli dany tekst jest cytowany tylko we fragmentach, to opuszczony tekst należy zastąpić znakiem - ,, (...)”. Przypis jest wystarczający wtedy, gdy myśl zaczerpniętą przykładowo z innej pracy naukowej chcemy wyrazić własnymi słowami. Natomiast w sytuacji, gdy w pracy dyplomowej (pracy licencjackiej, pracy magisterskiej, pracy inżynierskiej) zawieramy w sposób dosłowny - fragment cudzego tekstu, to oprócz zastosowania przypisu, należy ująć go cudzysłowem. Cytat powinien pełnić funkcję pomocniczą. Głównym celem cytowania jest nadanie głębi swoim poglądom, argumentom i przemyśleniom. Nie mogą one zawładnąć głównym tekstem, na przykład pracy magisterskiej. Owszem ich rozsądne użycie, oznaczenie, podanie źródła pochodzenia i autora; znacząco podnosi wartość pracy dyplomowej. Jednak cytaty z założenia mają jedynie wzbogacać, rozszerzać i uzupełniać pisaną pracę dyplomową (która sama sobą powinna reprezentować odpowiednią wartość, musi być twórcza i charakteryzować się indywidualnością). Ochronie prawno-autorskiej podlega każdy utwór niezależnie od tego, czy jego autorem jest uznany i wybitny profesor czy na przykład początkujący bloger. Dlatego w sytuacji, gdy materiały zostały zaczerpnięte ze strony internetowej, to zawsze należy podać jej adres. Oznaczać trzeba również fragmenty utworów zapożyczanych od nieznanych autorów. Wtedy należy podać źródło takiego tekstu oraz zamieścić krótką informację - że powołany utwór jest dziełem anonimowego twórcy. Czytaj dalej - " Oprawa pracy dyplomowej". Spis zawartości. I. Wprowadzenie. II. Podejmujemy decyzje. III. Od czego zacząć pisanie pracy? IV. Struktura pracy dyplomowej. V. Techniczne opracowanie pracy. VI. Estetyka pracy dyplomowej. VII. Regulacje regulaminowe. 26 czerwca 2022 Przypisy są nieodłącznym elementem każdej naukowej publikacji, ale możemy spotkać je także w dziełach beletrystycznych, publicystycznych czy popularnonaukowych. Czym są i kiedy powinniśmy wzbogacić nimi pisany przez nas tekst? Jak poprawnie sporządzać przypisy w książce lub pracy licencjackiej? Czym różnią się przypisy od bibliografii? Zapraszamy do lektury! Czym jest przypis? Najprościej mówiąc, przypis to uwaga, komentarz, objaśnienie dodane do głównego tekstu publikacji, najczęściej książki, artykułu czy prezentacji multimedialnej. Przypisy mogą być wprowadzane do dzieła na różnym etapie jego kształtowania – może dodać je sam autor już w trakcie jego tworzenia; mogą one zostać stworzone przez redaktora prowadzącego książkę w wydawnictwie; zdarza się także, że sięga po nie tłumacz, pracujący nad przekładem książki dziesiątki (a nawet setki!) lat po jej powstaniu. Przypisy najczęściej umieszcza się na dole strony, na końcu rozdziału lub na końcu książki, a w określonych przypadkach (tzw. przypisy harwardzkie) mogą pojawić się także w tekście głównym. Ile przypisów powinno znaleźć się w książce lub pracy licencjackiej? Odpowiedzią na to pytanie nie jest niestety konkretna liczba. Powinny pojawić się one wszędzie tam, gdzie są konieczne, a o tym – w kolejnym akapicie. Dowiedz się, kiedy podajemy przypisy Zdarza się, że studenci niektórych kierunków (zwłaszcza niehumanistycznych) po raz pierwszy stają przed koniecznością sporządzania przypisów dopiero przy składaniu pracy zaliczeniowej z jakiegoś przedmiotu lub nawet podczas pisania pracy licencjackiej, inżynierskiej lub magisterskiej. Wykładowca lub promotor wymaga pracy z przypisami, a nie jesteś pewien, kiedy powinieneś je stosować? Bez paniki – podpowiadamy, że powinieneś po nie sięgnąć: kiedy dosłownie cytujesz czyjąś wypowiedź lub fragment publikacji (musisz podać źródło cytatu), kiedy odwołujesz się do wyników badań, przemyśleń, dorobku intelektualnego konkretnej osoby lub osób (jeśli nie jesteś autorem przywoływanej tezy, również powinieneś wskazać jej twórców), kiedy chcesz uzupełnić tekst o jakieś dodatkowe wyjaśnienia, które nie są jednak na tyle istotne, aby zamieścić je w tekście głównym (np, wyjaśnić w pracy literaturoznawczej, co oznacza obco brzmiący motyw vanitas lub motyw stabat mater dolorosa) – możesz zamieścić je w przypisie dolnym. Pamiętaj, że poprawnie wykonane przypisy są nieodzowne w publikacjach naukowych. Ich stosowanie zapobiega niepożądanym zjawiskom, takim jak przywłaszczanie cudzej własności intelektualnej, plagiat lub – znacznie trudniejszy do wychwycenia – autoplagiat. Najczęstsze rodzaje przypisów Najczęściej dzielimy przypisy ze względu na funkcję, którą pełnią. I tak rozróżniamy przypisy: bibliograficzne, rzeczowe, słownikowe (terminologiczne). Podczas pisania pracy licencjackiej lub magisterskiej z pewnością najczęściej zetkniesz się z przypisami bibliograficznymi. Służą one do wskazania źródła cytowanego tekstu lub przytaczanej myśli, przy czym źródło to może mieć różny charakter; od książki, artykułu w czasopiśmie lub rozdziału w pracy zbiorowej, przez przypis ze strony internetowej, aż po inne rodzaje twórczości, takie jak film, serial czy spektakl teatralny. Przypisy bibliograficzne występują w pracach naukowych zwykle najliczniej, dlatego w roli odnośników do nich najbezpieczniej jest używać cyfr arabskich. Ten rodzaj przypisów można umieszczać zarówno na dole strony, jak i na końcu rozdziału bądź całej pracy. Przypisy rzeczowe pozwalają wzbogacić tekst o dodatkowe wyjaśnienia i tym samym ułatwić czytelnikowi jego zrozumienie. Jeśli na przykład nie jesteś pewien, czy odbiorca tekstu wie, na czym polega sentymentalizm w literaturze albo jakie są podstawowe cechy dekadentyzmu, a odwołujesz się do tych terminów w swojej pracy, warto zamieścić ich krótkie definicje w przypisie – uwaga! – na dole strony. Umieszczanie przypisów rzeczowych na końcu rozdziału lub książki może być niewygodne dla czytelnika, który w celu dotarcia do nich musi kartkować lub scrollować sporą część pracy. Wyjątkiem od tego są sytuacje, kiedy treść wymaga bardzo obszernego objaśnienia, które zajęłoby prawie całą stronę – wtedy umieszczanie go na dole strony nie jest dobrym pomysłem. Kiedy posłużysz się w swojej pracy na przykład obcojęzycznym związkiem frazeologicznym lub archaizmem, zastosuj przypisy słownikowe, w których podasz współczesne znaczenia tych słów lub fraz. Są one z reguły krótkie, dodatkowo informują o języku (np. fr. – francuski, ang. – angielski) lub okresie (np. stp. – staropolski), z którego pochodzi dane wyrażenie. Przypisy słownikowe często możemy spotkać w literaturze pięknej, gdzie odnośnikami do nich bywają nie tylko kolejne liczby, ale także znaki graficzne, jak choćby znana wszystkim gwiazdka: *. Najlepiej umieszczać je na dole i stosować rozróżnienie, jeśli zachodzi potrzeba użycia kilku na jednej stronie, np.: *, **, ***. Inny podział przypisów dotyczy konwencji, w której są sporządzane. Dotyczy to przede wszystkim przypisów bibliograficznych, wśród których wyróżnia się: styl europejski, styl harwardzki. Przypisy europejskie umieszczane są poza tekstem głównym publikacji. Mają określoną strukturę i bezwzględnie wymagają, aby przy pierwszej wzmiance o danym dziele podać pełen zestaw informacji na jego temat, ze szczególnym uwzględnieniem: autora(-ów), tytułu dzieła lub jego części (np. rozdziału), tytułu większej całości, jeśli dotyczy (np. tytułu książki w przypadku rozdziału, tytułu czasopisma w przypadku artykułu) wraz z autorami/redaktorami, daty i miejsce wydania. Przy kolejnych wzmiankach o danej publikacji posługujemy się skrótami, konsekwentnie w wersji polskiej lub łacińskiej, np. tamże/ibidem, tenże/idem, taż/eadem. Przypisy europejskie są popularne w pracach z zakresu literaturoznawstwa, językoznawstwa oraz historii. W opozycji do nich stawiane są przypisy harwardzkie (amerykańskie), o którym opowiadamy w kolejnej części tego tekstu. Przypisy amerykańskie – co to takiego? Przypisy amerykańskie różnią się od europejskich tym, że pojawiają się wśród głównego tekstu publikacji. Ich niewątpliwą zaletą jest klarowne i jednoznaczne powiązanie z treścią pracy, dzięki czemu czytelnik nie musi przerywać lektury i zaglądać na dół strony lub na koniec rozdziału (albo całej książki). Przypisy amerykańskie są ściśle związane z bibliografią, ponieważ zawierają jedynie skrócony opis bibliograficzny dzieła, do którego się odwołujemy, zawierający nazwisko autora, rok wydania oraz (opcjonalnie) numer strony. Pełny opis bibliograficzny znajduje się właśnie w bibliografii, która jest kluczem do odczytania pominiętych elementów opisu. Przypisy amerykańskie umieszcza się w nawiasach kwadratowych lub półokrągłych po przywołanym cytacie lub myśli. Są popularne zwłaszcza w książkach dotyczących nauk ścisłych oraz w książkach socjologicznych. Przypisy – zobacz najlepsze przykłady! Jeśli wciąż masz wątpliwości, jak zrobić przypisy w swojej książce lub pracy licencjackiej, poniżej znajdują się przydatne przykłady. Przypis słownikowy * Be careful! (ang.) – Uważaj! Przypis rzeczowy ¹ Pampa – rozległy równinny step porośnięty wysoką trawą w Ameryce Południowej. Przypisy bibliograficzne (styl europejski) ¹ H. Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, Siedmioróg, Wrocław 2021. ² H. Jadacka, Czym jest termin? [w:] tejże, Termin techniczny – pojęcie, budowa, poprawność, Warszawa 1976, s. 28. ³ J. Maćkiewicz, Wyspa – językowy obraz wycinka rzeczywistości [w:] Językowy obraz świata, pod red. J. Bartmińskiego, Lublin 1999, str. 193-206. 4 D. Butler, O wzajemnym oddziaływaniu terminologii i słownictwa ogólnego. II. Determinologizacja wyrazów z leksyki specjalnej, „Poradnik Językowy”, z. 3, Warszawa 1979, s. 127. Zastanawiasz się, jak zrobić przypis, kiedy powołujesz się na źródło internetowe? Możesz to zrobić na przykład w ten sposób: ¹ Uniwersalny słownik języka polskiego, pod red. S. Dubisza [online], dostęp: . Przypisy bibliograficzne (styl amerykański) „Dziedzictwo kulturowe Zaolzia – przy znaczącym udziale przedszkoli, szkół, nauczycieli, organizacji, stowarzyszeń – w sposób konserwatywny i pieczołowity przekazywane jest z pokolenia na pokolenie” (Szczurek-Boruta 2022: 107). „Po rewolucji Maoistów skala emigracji z Nepalu dramatycznie wzrosła” (Sadecka 2019: 209). Niektórzy badacze skłaniają się ku uznaniu memów za gatunek współczesnej sztuki (Burkacka 2016: 89). – przykład przypisu odnoszącego się do czyjejś ogólnej myśli, nie do dosłownego cytatu. Przypisy a bibliografia Wiesz już, jak poprawnie konstruować przypisy i zapewne nie jest dla ciebie zagadką, co to jest bibliografia i jak należy ją tworzyć. Być może zastanawiasz się jednak, jaka jest relacja pomiędzy tymi dwoma elementami? Bibliografia na ogół zlokalizowana jest na końcu książki lub poszczególnych jej części i ukazuje całość piśmiennictwa, z którego korzystał autor podczas pisania dzieła. To oznacza, że może być go więcej niż źródeł wskazanych w przypisach. Pozcje wymienione w bibliografii są również uszeregowane według określonego klucza (najczęściej alfabetycznie), podczas gdy przypisy są zamieszczane według kolejności pojawiania się opisywanych przez nie źródeł w tekście pracy. Nie można także zapominać, że bibliografia ma istotne znaczenie w przypadku stosowania przypisów amerykańskich, które nie zawierają pełnego opisu bibliograficznego publikacji, do której odwołuje się autor. Również warte przeczytania Sprzedaj książki Wypłaciliśmy już 14 727 317 zł za sprzedane książki w Polecamy sprawdzić -95% zł dobry zł jak nowa zł dobry zł widoczne ślady używania -73% zł jak nowa zł jak nowa zł dobry zł widoczne ślady używania -60% zł jak nowa zł jak nowa zł dobry zł nowa Korzystaj wygodnie z naszej aplikacji SPIS TREŚCI Spis treści należy wykonać automatycznie. W tzw. „starym” Wordzie należy na pasku narzędzi znaleźć przycisk Wstaw, następnie wybrać Indeksy i spisy i dalej Spis treści. W nowej wersji programu Word należy wybrać Odwołania i pierwszy z lewej powinien być Spis treści. Oto WZÓR PRAWIDŁOWEGO SPISU TREŚCI. Oczywiście zamiast pisać „pierwsze zagadnienie” należy do swojego spisu wstawić konkretny tytuł na przykład: Historyczne tło powstania poematu Eugeniusz Oniegin. W spisie treści NIE należy podawać NIEnumerowanych tytułów podrozdziałów. Spis treści jest bardzo ważny, gdyż stanowi jednocześnie konspekt Twojej pracy, plan, według którego będziesz pisał kolejne rozdziały i podrozdziały. Samo stworzenie takiego planu pomoże Ci uporządkować chaotyczną wiedzę i dostrzec ewentualne braki. Ze spisem treści będzie Ci łatwiej pisać – tak jak jechać z mapą drogową lub nawigacją satelitarną. WYKAZ TABEL I ILUSTRACJI Jeśli zamieszczaliśmy w naszej pracy magisterskiej więcej niż 3 tabele i 3 ilustracje, to należy zrobić ich spis, zwany wykazem, który zamieścimy NA KOŃCU pracy magisterskiej, po podsumowaniu, ale przed bibliografią. NIE należy zamieszczać wykazu po spisie treści. WYKAZ TABEL Tabele powinny być ponumerowane według rozdziałów, w których się znajdują i kolejności. Tzn. Tabela to czwarta tabela w drugim rozdziale. Aby ułatwić odszukanie tabeli, wykaz powinien podawać numery i tytuły tabel oraz numery stron, na których każda z tabel się znajduje. Przykład: Tabela Mniejszości narodowe zamieszkujące Federację Rosyjską 18 Tabela Poziom bezrobocia w poszczególnych regionach FR 23 WYKAZ ILUSTRACJI W wykazie powinny znaleźć się wszystkie zamieszczone w pracy ilustracje (rysunki, wykresy, zdjęcia itp.). Ilustracje powinny być ponumerowane wg tego samego systemu co tabele. Jeśli ilustracji jest dużo, to warto rozdzielić wykresy i fotografie (osobno ponumerować i zrobić dwa oddzielne wykazy). Wykaz powinien podawać numery i podpisy ilustracji oraz numery stron, na których się one znajdują. Przykład: Rys. Spadek analfabetyzmu wśród ludności wiejskiej ZSRR w latach 1930-1950. 11 Rys. Mapa skażenia radioaktywnego na terenie Białorusi po katastrofie w Czarnobylu. 13 Jak opisać ilustracje i tabele zobacz w dziale GRAFIKA. PODZIAŁ NA ROZDZIAŁY, PODROZDZIAŁY, PODPUNKTY I PARAGRAFY w pracy licencjackiej, magisterskiej, dyplomowej. Prace dyplomowe, jako obszerne dokumenty, nie mogą być napisane jednym ciągłym tekstem. Zagadnienia teoretyczne, badania (w przypadku prac badawczych) oraz wszelkie przeprowadzone analizy, muszą zostać ujęte w oddzielnych częściach prac (stanowią bowiem jakby nową myśl, na którą należy zwrócić uwagę recenzenta czy też innego czytelnika). Dlatego każda praca dyplomowa (praca licencjacka, praca magisterska i praca inżynierska) i to niezależnie od jej zakresu tematycznego, musi posiadać formalnie określoną strukturę. Wyznaczają ją min. rozdziały i podrozdziały, a czasem nawet paragrafy/punktory (podziały bardziej szczegółowe). Taka strukturyzacja uwidacznia, że kończy się pewna część pracy dyplomowej, a zaczyna kolejna - tematycznie odrębna. Rozdziały i podrozdziały stanowią rozwinięcie/zrąb główny pracy licencjackiej lub innej pracy dyplomowej (wokół nich tworzy się otoczkę w postaci wstępu/wprowadzenia do pracy i zakończenia/ podsumowania, czyli uwieńczenia 'dzieła'). Jak już wcześniej wspomnieliśmy, rozdziały odzwierciedlają strukturę pracy dyplomowej oraz dzielą każdą pracę licencjacką, pracę magisterską, pracę inżynierską - na określone części i sygnalizują, który obszar danego tekstu będzie dotyczyć badań (na przykład w pracy magisterskiej lub w pracy inżynierskiej). Budowa rozdziałów: Rozdziały pracy dyplomowej (pracy licencjackiej, pracy magisterskiej, pracy inżynierskiej) zbudowane są z podrozdziałów, a podrozdziały mogą zawierać kolejne podrozdziały, czyli paragrafy. Ilość i objętość rozdziałów zależy od podejmowanej problematyki. Przykładowo - poprawny podział na rozdziały, podrozdziały i paragrafy w pracy dyplomowej; może wyglądać następująco: Rozdział I. Problematyka badań w świetle literatury przedmiotu Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Paragraf(Tytuł) Paragraf(Tytuł) Paragraf(Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Paragraf (Tytuł) Paragraf (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Rozdział II. Założenia metodologiczne i organizacja badań własnych Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Rozdział III. Analiza i interpretacja wyników badań własnych Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Paragraf (Tytuł) Paragraf (Tytuł) Paragraf (Tytuł) Rozdział IV. Tytuł Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Podrozdział (Tytuł) Podział pracy licencjackiej czy też innej pracy dyplomowej - na konkretne rozdziały i podrozdziały oraz ich tytułowanie, ułatwia uporządkowanie treści takiej pracy i uwidacznia odwoływanie się do poszczególnych teorii. Tekst każdej pracy dyplomowej należy podzielić na części opatrzone tytułami/nagłówkami (w celu ukazania wyraźnej struktury pracy licencjackiej, pracy magisterskiej czy też pracy inżynierskiej; a tym samym uzyskania klarowności i przejrzystości treści). Działa to w ten sam sposób, jak na przykład - kiedy otwieracie gazetę, to na samym wstępie zwracacie uwagę na wytłuszczony, powiększony i pogrubiony nagłówek. Wiecie wtedy, co jest najważniejsze w całym tekście, co on mniej więcej zawiera i od czego rozpoczniecie jego czytanie * Zatem pamiętajcie o tym, aby kolejne elementy pracy dyplomowej - wyróżniać za pomocą pogrubionych i/lub powiększonych tytułów (jest to właśnie najlepszy sposób na oddzielenie poszczególnych jednostek tekstu i na zwrócenie uwagi na jego najważniejsze elementy).Niezbędne wskazówki do poprawnego podziału pracy dyplomowej na rozdziały: Podział pracy licencjackiej lub innej pracy dyplomowej - na rozdziały, podrozdziały i ewentualne paragrafy, należy przedyskutować i przeanalizować z promotorem. Każdy kolejny rozdział należy rozpoczynać od nowej strony. Jeśli chodzi o podrozdziały, to wystarczy oddzielać je - jednym pustym wersem. Zazwyczaj przyjmuje się, że do oznaczania kolejnych rozdziałów używamy numeracji rzymskiej. Natomiast podrozdziały oznaczamy za pomocą cyfr arabskich (jednak nie jest to regułą). Numer strony, na której rozpoczyna się rozdział lub podrozdział, musi być napisany w formacie arabskim (równo z prawym marginesem strony). Tytuł i numer rozdziału można umieścić na środku lub wyrównać do lewej strony (polecamy tą drugą możliwość). Jak już wspomnieliśmy powyżej, tytuły rozdziałów należy wyróżnić na tle tekstu - za pomocą pogrubienia i/lub dzięki zmianie rozmiaru czcionki na większą. Rozdział nie może nosić tytułu całej pracy licencjackiej czy też innej pracy dyplomowej, którą w danym momencie piszecie. Tytuł rozdziału nie może pokrywać się z tytułem podrozdziału. Jeśli zamierzacie dodatkowo zmienić styl zapisu rozdziałów, to należy konsekwentnie stosować taki sam styl w całym tekście (dzięki temu, wydzielone partie tekstu staną się bardziej przejrzyste, a cała praca będzie sprawiać wrażenie spójnej). Wystrzegajcie się sytuacji, w której rozdział będzie zawierał tylko jeden podrozdział. Pamiętajcie o zachowaniu prawidłowych proporcji pracy dyplomowej (praca magisterska musi na przykład zawierać więcej niż dwa rozdziały). Przyjmuje się, że przyzwoita praca dyplomowa powinna zawierać od 3 do 5 rozdziałów (każdy z co najmniej dwoma podrozdziałami). Należy także utrzymać podobną objętość wszystkich rozdziałów. Nie może się zdarzyć tak, że pierwszy rozdział będzie zawierał 2 strony, a kolejne na przykład po 10 stron. Zatem objętość poszczególnych rozdziałów i podrozdziałów musi być proporcjonalna (rozdział teoretyczny nie może być znacznie bardziej obszerny od rozdziału badawczego czy też rozdziału praktycznego - w przypadku prac magisterskich lub prac inżynierskich). Zagadnienie pojawiające się w jednym z rozdziałów nie może być ponownie omawiane w innych rozdziałach. Jeśli chodzi o prace badawcze (na przykład - prace magisterskie lub prace inżynierskie), to ich spisy treści powinny zawierać rozdziały na temat sfery metodologicznej oraz analitycznej. W odniesieniu do prac licencjackich, to powinny się one opierać głównie na podejściu do problemu badawczego (w odniesieniu do literatury przedmiotu). Musicie wiedzieć, że podczas podziału (pisanej przez Was pracy dyplomowej) na rozdziały, podrozdziały lub nawet paragrafy; musicie dbać o zachowanie spójności, klarowności, przejrzystości i konsekwencji w tekście (bez względu na to czy piszecie pracę licencjacką, pracę magisterską, czy też pracę inżynierską). Są to bardzo ważne cechy, które decydują o jakości tychże 'dzieł'. Dlatego każdy rozdział pracy magisterskiej powinien implikować następny, a przejście od jednego rozdziału do drugiego musi być umiejętne i płynne. Pamiętajcie o tym, że każdy rozdział pracy licencjackiej lub innej pracy dyplomowej musi stanowić jej autonomiczną całość. Nie może odbiegać od tematu Waszego 'dzieła'. Musi być spójny z wcześniejszym tekstem i płynnie przechodzić w kolejny. Musicie także wiedzieć, że rozdziały pracy licencjackiej, pracy magisterskiej czy też pracy inżynierskiej; muszą rozpoczynać się krótkim wprowadzeniem i kończyć - podsumowaniem. We wstępie do rozdziału można zamieścić streszczenie jego treści, które ułatwi czytelnikowi zrozumienie intencji i zamysłu autora. Natomiast w zakończeniu należy krótko podsumować treść rozdziału i/lub zawrzeć wnioski. Oto wybrany przez nas wzór, przykład podziału na rozdziały i podrozdziały z gotowej, napisanej już przez kogoś pracy dyplomowej: Rozdział I. Reklama w świetle literatury ...........6 Pojęcie i istota reklamy ... Rodzaje i cele reklamy ... Reklama a teoria komunikowania marketingowego ... Reklama w mediach tradycyjnych ... Reklama w nowych mediach ... Badania efektywności kampanii reklamowych ... Rozdział II. Techniki perswazyjne w kontekście reklamy ...........35 Pojęcie i istota perswazji ... Perswazja a manipulacja ... Perswazja a propaganda ... Reklama a oddziaływanie na potrzeby konsumenta ... Reklama a język ... Rozdział III Psychologiczne mechanizmy wpływu reklamy na konsumenta na przykładzie marki XYZ ...........62 Reklama a pamięć i procesy uczenia się ... Konstruowanie i emitowanie reklam w świetle badań nad pamięcią ... Reklama a emocje ... Reklama w procesie motywacyjnym ... Reklama a zmiana postawy (zachowania) konsumpcyjne ... Analiza reklamy na podstawie marki XYZ ... Marka XYZ a nowe media ... Reklama a media w świetle badań ... Numerowanie rozdziałów, podrozdziałów..., podczas pisania pracy licencjackiej, pracy magisterskiej czy też pracy inżynierskiej? Jeśli chodzi o numerowanie rozdziałów, podrozdziałów (a w niektórych przypadkach paragrafów) w pracy dyplomowej, to z technicznego punktu widzenia macie ułatwione zadanie - dzięki komputerowym programom do edycji tekstu ( na przykład dzięki, znanemu już pewnie przez większość z Was, programowi Word). Programy te, przy pomocy częstych aktualizacji i coraz to bardziej zaawansowanych funkcji, umożliwiają automatyczne ujednolicanie wszystkich numerowanych części tekstu. W celu, na przykład: oznaczenia konkretnego rodzaju czcionki, rozmiaru i wcięcia tekstu czy właśnie ujednolicenia stylu numeracji; należy zapoznać się dokładnie z funkcjami numerowania, które są dostępne na pasku narzędzi (funkcje te są zależne od posiadanej przez Was wersji danego programu do edytowania tekstu). To właśnie tam znajdziecie przeróżne przykłady oraz opcje, spośród których będziecie mogli wybrać interesujący Was styl numerowania. Numeracja poszczególnych działów pracy dyplomowej jest obowiązkowa i niezbędna. Dzięki takiemu zabiegowi, poszczególne elementy pracy, będą mogły być odpowiednio pogrupowane i będzie łatwiej je odszukać w tekście. Uogólniając, numerowanie działów w pisanej przez Was pracy licencjackiej, pracy magisterskiej lub pracy inżynierskiej, pozwala na uporządkowanie jej treści. * Drodzy Czytelnicy, poprawny podział na rozdziały pracy licencjackiej, pracy magisterskiej czy też pracy inżynierskiej - sprawi, że Wasze 'dzieło' będzie znacznie bardziej przejrzyste i czytelne. Dlatego warto jest się solidnie przyłożyć do tego zagadnienia. Oszczędzi to sporo wysiłku nie tylko Wam samym, ale także Waszemu promotorowi, komisji egzaminacyjnej oraz na pewno wpłynie na lepszą ocenę napisanej przez Was pracy dyplomowej. Jeśli chcecie się dokładnie dowiedzieć, co powinno się znaleźć w poszczególnych rozdziałach pracy dyplomowej, to zachęcamy Was do przeczytania kolejnych podrozdziałów naszego poradnika. Czytaj dalej: Rozdział teoretyczny. Spis zawartości. I. Wprowadzenie. II. Podejmujemy decyzje. III. Od czego zacząć pisanie pracy? IV. Struktura pracy dyplomowej. V. Techniczne opracowanie pracy. VI. Estetyka pracy dyplomowej. VII. Regulacje regulaminowe. Strona główna → Dla Studentów → Praca licencjacka → Zasady realizacji prac licencjackich Główne elementy pracy licencjackiej Strona tytułowa Stanowi wizytówkę pracy licencjackiej. Zawiera najistotniejsze informacje dotyczące samej pracy, tzn. tytuł, imię i nazwisko autora (studenta), imię i nazwisko promotora pracy, nazwę uczelni oraz rok, w którym została napisana, a także nr albumu studenta. Przykład strony tytułowej: Spis treści Powinien być umieszczony zaraz po stronie tytułowej. Zawiera wypunktowane wszystkie części składowe pracy (rozdziały, podrozdziały itp.) ze wskazaniem strony, na której się znajdują. Przykładowy spis treści: Wstęp Rozpoczyna część merytoryczną pracy licencjackiej. Zawiera wprowadzenie do pracy, ogólne uzasadnienie wyboru tematu, krótki opis zawartości poszczególnych rozdziałów. Powinien znaleźć się w nim również cel pracy oraz jej kryteria, czyli krótka odpowiedz na pytanie o czym jest praca i jakie założenia chcemy w niej udowodnić lub opisać. Wstęp powinien być tak napisany, aby zachęcał do zapoznania się z dalszą treścią opracowania. Ten fragment pracy najlepiej jest napisać na samym końcu, gdyż w trakcie tworzenia pracy licencjackiej jej początkowe założenia mogą ulec zmianie. Rozdział i podrozdział Każdy nowy rozdział zawarty w pracy powinien zaczynać się od nowej strony. Natomiast podrozdział nie musi zaczynać się od nowej strony. Jeden jaki i drugi element pracy powinien być zaakcentowany (typo)graficznie, tj. jego numer i tytuł powinien być podany większą lub/i pogrubioną czcionką. Podrozdziały powinny znaleźć się w spisie treści. Przykład zastosowania rozdziału i podrozdziałów w pracy: Układ poszczególnych elementów pracy. Poszczególne elementy pracy tj. rozdziały, podrozdziały, ilustracje, wykresy, tabele, opisy do ilustracji itp. staramy się stosować tak, żeby to było zgodne ze sztuką łamania tekstów oraz podstawową estetyką pracy. Nie pozostawiamy zbyt dużej ilości pustego (niezapisanego) miejsca w pracy na końcu strony (wyjątkiem jest sytuacja, gdy mamy doczynienia z zakończeniem rozdziału i koniecznością rozpoczęcia kolejnego od nowej strony). W przypadku podrozdziału na dole strony muszą być, oprócz tytułu podrozdziału, co najmniej dwa wiersze tekstu. Jeśli się nie mieszczą – należy przenieść tytuł podrozdziału na nową stronę. Opis do ilustracji, wykresu itp. musi być zamieszczony bezpośrednio pod ilustracją. W sytuacji gdy opis nie mieści się pod ilustracją na jednej stronie, należy przenieść całość na drugą stronę. Staramy się, aby praca była przejrzysta i czytelna, dlatego stosujemy np. podwójny odstęp pomiędzy poszczególnymi fragmentami tekstu. Numeracja stron. Każda strona pracy licencjackiej powinna posiadać swój numer. Wyjątek stanowi strona tytułowa, której numeru nie nadajemy, ale numerację od niej rozpoczynamy. Numer strony umieszczamy na dole strony, najlepiej na środku lub w prawym rogu. Marginesy. W pracy licencjackiej stosujemy następujące wielkości marginesów: lewy – 35 mm, prawy – 25 mm, dolny i górny – 25 mm. Margines lewy pozostawiamy większy ze względu na to, że w tym miejscu praca będzie oprawiana. Zamieszczanie ilustracji, fotografii w pracy. W sferze ilustracyjnej prac licencjackich można (prawie) wszystko. Ale należy pamiętać o kilku prostych zasadach. Przede wszystkim (1) ilustracje trzeba wybierać i dołączać z sensem , co oznacza, że do każdej z nich musi być odniesienie w treści pracy (innymi słowy każda musi być w tekście pracy omówiona). (2) Ilustracje powinny być ponumerowane (numeracja ciągła). (3) Każda ilustracja powinna mieć swój tytuł oraz (4) podane źródło (skąd została wzięta) wg zasad ogólnych (czyli jak w przypisach źródłowych) względnie adnotację “oprac. własne”. (5) Spis ilustracji jako aneks dołączony na końcu pracy licencjackiej jest wskazany w przypadkach, kiedy ilustracji jest sporo. Ilustracje w pracy licencjackiej mogą być liczone do jej minimalnej objętości, jeżeli (a) są wtopione w tekst, a nie dołączone na końcu pracy w formie załączników,(b) nie jest ich przesadnie dużo. Jak nie wiemy kto jest autorem pracy/dzieła (zdjęcia, rysunku etc.) to wystarczy podać źródło (np. stronę internetową, numer czasopisma). Przykład zastosowania ilustracji w pracy: Cytaty. Każdy tekst cytowany w pracy musi być odpowiednio oznaczony tzw. cudzysłowem „ … „ i oczywiście być opatrzony przypisem źródłowym lub polemicznym, zgodnie z zasadą tworzenia przypisu dolnego. Przy pracach licencjackich nie ma ściśle określonego maksymalnego pułapu cytowania, jest on tylko zdroworozsądkowy, tzn. jeżeli np. 50% objętości pracy byłoby wypełnione cytatami (nawet zaznaczonymi cudzysłowem i ze wskazanymi w przypisach źródłami), to może wzbudzać podejrzenia, że nie został samodzielnie napisana. Duża liczba profesjonalnie podanych cytatów, przy zachowaniu samodzielnego i twórczego toku wywodu – jest atutem, a nie uchybieniem w pracy naukowej (w tym licencjackiej). Przykład użycia cytatu w tekście: Cytat oprócz zastosowania cudzysłowia nie musi być dodatkowo wyróżniany w tekście. W zależności od upodobania lub/i wrażliwości estetycznej autora pracy tekst cytowany może zostać napisany np. kursywą. Nie ma potrzeby cytowania wypowiedzi ustnej np. dziennikarzy z radia czy z telewizji, o ile nie stanowią owe cytaty kwestii absolutnie kluczowej i bezwzględnie potrzebnej dla przeprowadzenia głównej tezy pracy licencjackiej. Jeżeli cytowanie jest konieczne, można opisać źródło, z którego pochodzi cytat w przypisie. Najprościej w takim przypadku napisać zdanie o tym co kto i gdzie powiedział w formie opisu, a nie cytatu. Przypisy Przypis (dolny, końcowy) to wydzielona część pracy wskazująca na zastosowane w pracy źródło cytowania, odwołania autora do określonego tekstu. Zasada tworzenia przypisów sprowadza się do użycia odsyłacza w postaci cyfry najczęściej arabskiej pod koniec tekstu cytowanego. Odsyłacz w tekście znajduje się po znaku interpunkcyjnym cytowanego fragmentu tekstu. Przypis dolny edytor tekstu umiejscawia na dole strony lub pod koniec całego dokumentu, oddzielając go od reszty tekstu podłużną ciągłą linią. Cyfra przypisu tożsama jest z cyfrą cytowanego tekstu, dzięki czemu test jest spójny. Numeracja przypisów jest zazwyczaj ciągła. W przypisach wskazujemy na źródło zawarte w bibliografii, stosując tzw. opis bibliograficzny składający się z nazwiska autora, tytułu publikacji, daty i miejsca wydania i strony w publikacji, z której został zastosowany cytat lub do której odwołuje się nasz fragment tekstu. Interlinia w przypisach powinna być pojedyncza. Przypisy bibliograficzne dla źródeł internetowych zaczynają dopiero podlegać jakiejkolwiek standaryzacji. W sieci funkcjonuje bardzo wartościowy (i zarazem praktyczny!) opis dwóch różnych standardów cytowania (wskazywania na źródła) z Internetu. Zajrzyjcie tutaj: Oba opisane sposoby cytowania w przypisach i wskazywania w bibliografiach internetowych źródeł informacji są z punku widzenia ID WSR/WSTH odpowiednie. Przykład zastosowania przypisu w pracy: Przykład zastosowania przypisu jako tekstu wyjaśniającego lub wskazującego dodatkowe informacje do fragmentu tekstu: Przykład zastosowania kilku przypisów w krótkim fragmencie tekstu odwołujących się do tego samego źródła bibliograficznego: Zakończenie / Podsumowanie Powinno stanowić ostateczne podsumowanie treści merytorycznej pracy licencjackiej. Zakończenie zaczynamy od kilku zdań nawiązujących do tematu pracy. Podajemy ponownie cel pracy, aby następnie określić czy udało nam się go w pracy zrealizować. Jeśli praca miała charakter badawczy dobrze jest wymienić zastosowane metody badawcze oraz ich sprawdzalność i uzyskane dzięki nim efekty. Najwięcej uwagi w zakończeniu poświęcamy na sformułowanie wniosków oraz na odpowiedzi na postawione wcześniej hipotezy. Na koniec warto nadmienić o ewentualnej celowości kontynuowania dalszych rozważań nad tematem pracy lub zaproponować przewidywany kierunek rozwoju omawianej dziedziny. Bibliografia To uporządkowany (najwcześniej alfabetycznie) spis publikacji książkowych, czasopism itp., do których autor odwoływał się w swojej pracy licencjackiej. Bibliografia stanowi obowiązkowy element pracy mającej charakter naukowy, pozwalający na weryfikację treści pracy. Standardowy opis bibliograficzny powinien składać się z następujących części: nazwisko i pierwsza litera imienia autora publikacji tytuł publikacji nazwa wydawnictwa rok i miejsce wydania Przykład zapisu w bibliografii: W bibliografii różne rodzaje źródeł, z których student korzystał, powinny być zapisane oddzielnie. Osobny spis powinny stanowić literatura naukowa (publikacje książkowe), literatura cykliczna (czasopisma, periodyki, magazyny), źródła internetowe . Literatura cykliczna to po prostu tytuły prasowe; do prac naukowych najczęściej wykorzystujemy czasopisma naukowe i branżowe, ale przecież nie tylko takie; Rzeczpospolita, Newsweek czy nawet Twój Styl to też wydawnictwa cykliczne i mogą (nawet powinny, jeśli były wykorzystane przy pisaniu pracy) znaleźć się w bibliografii. Internetowe wersje czasopism nie można zaliczyć w bibliografii do literatury cyklicznej. To po prostu strony internetowe. Warto w tej sytuacji poszukać danego tekstu/artykułu w wersji drukowanej czasopisma. Jeśli tak, czasopismo to powinno się znaleźć w bibliografii pracy w części “wydawnictwa cykliczne”. Aneksy i załączniki Nie są obowiązkowym elementem pracy licencjackiej. W załącznikach/aneksach można umieścić dłuższe dokumenty źródłowe kluczowe dla wywodu lub odbioru i zrozumienia pracy (np. regulaminy, ustawy, rozporządzania etc.), ilustracje, tabele, ulotki, foldery i tym podobne materiały, które nie mieszczą się w przypisach i nie są też integralną częścią pracy. W przypadku prac o charakterze badawczym w aneksie można umieścić przykład kwestionariusza, który został użyty do wykonania badań. Objętość pracy Podstawową objętość pracy stanowi tekst zawarty w rozdziałach oraz podrozdziałach począwszy od wstępu, aż po zakończenie. Dodatkowo do objętości pracy wlicza się strona tytułowa, strona z podziękowaniami lub dedykacją, spis treści, bibliografia oraz spis ilustracji, tabel, wykresów itp. Nie liczą się za to aneksy i załączniki. Praca licencjacka powinna liczyć nie mniej niż 50 stron. Pracę drukujemy jednostronnie.. System antyplagiatowy AntyPlagiat Cytaty zaznaczone jako cytaty, czyli w następujący sposób „ … ” (wraz z podanym źródłem) nie są w żadnej mierze plagiatem. Weryfikacja prac programem antyplagiatowym w WSTH będzie dokonywana w stosunku do wybranych prac i już po ich złożeniu. Procedura sprawdzania czy dana praca jest plagiatem jest następująca: (1) program antyplagiatowy informuje jaką część pracy (procentowo) stanowią cytaty; (2) jeśli jest to mniej niż 8% – wówczas uważa się pracę za zweryfikowaną pozytywnie; (3) jeśli jest to więcej niż 8% – wówczas dokonuje się przeglądu pracy, żeby określić jaka część cytatów to cytaty uprawnione (tzn. zaznaczone cudzysłowem i opisane przypisem), a jaka nie; (4) jeżeli okazuje się, że w pracy, której więcej niż 8% objętości stanowią cytaty, cytowania dokonano zgodnie z zasadami cytowania naukowego – nie ma problemu i wówczas uważa się, pracę za zweryfikowaną pozytywnie; (5) jeżeli w takiej pracy znajdują się cytaty w formie plagiatu (bez cudzysłowu i wskazania źródeł) wówczas taka praca zostaje zweryfikowana negatywnie – jako plagiat. Program antyplagiatowy sprawdza ciągi wyrazów i to w całym Internecie. Te ciągi wyrazów – jak wynika z badań i wieloletnich już doświadczeń – mogą się bez świadomego nadużycia ze strony autora pracy (czyli przypadkowo) powtórzyć w kilku procentach objętości pracy. Jeżeli wartość ta przekracza 8% (łącznie z cytatami zaznaczonymi), wówczas praca jest sprawdzana szczegółowo. Oświadczenie antyplagiatowe Oświadczenie antyplagiatowe zobowiązany jest złożyć każdy student przystępujący do obrony licencjackiej, jako oddzielny dokument (nie załączony do pracy). Oświadczenie najlepiej zdać w momencie składania pracy do sekretariatu. Jeżeli ktoś waha się czy może podpisać takie oświadczenie, lepiej niech go nie podpisuje i nie składa pracy, tylko napisze ją na nowo. Elektroniczna wersja pracy licencjackiej Elektroniczna wersja pracy Do wersji drukowanej, oprawionej pracy licencjackiej student dołącza płytę CD/DVD. Na nośniku powinny zaleźć się następujące elementy: plik z elektroniczną wersją pracy licencjackiej zapisany w formacie doc, docx, pdf; folder o nazwie „załączniki”, który zawiera printscrny, skany, zdjęcia cytowanych fragmentów z testu z literatury naukowej, cyklicznej oraz źródeł internetowych Skany, printscreeny materiałów Sakny i printscreeny są niezbędne jako załączniki (wyłącznie) do elektronicznej wersji pracy. Materiały wykorzystywane przy pisaniu pracy książki (pełna bibliografia) muszą zawierać także skany pierwszej strony okładki (względnie strony tytułowej). W wypadku printscreenów to formalnie powinno być tak: (a) jeśli mają one być ilustracjami w pracy licencjackiej (wtopionymi w jej treść) – powinny być ponumerowane, zatytułowane oraz powinno być wskazane ich źródło; (b) jeśli mają one być dokumentacją źródła informacji wykorzystanego przy pisaniu pracy licencjackiej – powinny one być zrobione osobiście przez studenta, a ich źródło (czyli strona internetowa, z której pochodzą), powinno być wykazane w bibliografii.

jak tworzyć przypisy w pracy licencjackiej